Er woelt wat in mij. Dat heb ik altijd al gevoeld. Er voelt veel in mij. Wie was ik dan? Wie was ik toen ik werd geboren. Nele, Cornelius&Cornelia, een knettergek, eigenzinnig, diepvoelend, superveerkrachtig, betweterig, welbespraakt kind. Een wroeter in emoties, een zoeker in het dagelijks leven en zo gretig en vol goesting alles tegemoet tredend. Alles willen begrijpen. Niet begrijpen dat anderen mij niet begrijpen, niet willen begrijpen.

Van het leven houdend. Zo ben ik geboren. De natuurlijke en oneindige nieuwsgierigheid van een baby is bij mij nooit overgegaan. Alsook de kwetsbaarheid. Net goed. Ik voelde me zoals ik me voelde. Onbegrepen én met de volharding om te ontdekken hoe die gekke wereld eigenlijk in elkaar steekt. Ontdekken dat ik niet gek ben maar iedereen, of niemand.

Dat we mensen zijn en dat ik gek ben op mensen. Vooral op het leven. Elke dag opnieuw sta ik vol goesting op om te voelen wat ik voel. Om verrast te worden. De uitdaging aan te gaan. Mijn voelsprieten draaien overuren. Dan trek ik me terug. Laad ik me op. Dan zet ik mijn ontdekkingstocht verder.

Wie voel ik mij vandaag?

Hun verhaal ontroerde mij. Hij was geen hem. Zij was geen haar. Zij waren alles. En dat is precies wat ik ook voel. Geen hem of haar. Hem, haar en alles bij elkaar. Elke dag stel ik me de vraag: ‘Wie voel ik mij vandaag?’. Dan ga ik lekker voelen wat dit meesterlijke lijf nodig heeft. Welke uitingsvorm vandaag de kleur heeft van mijn voelen.

Ben ik een vrolijk, dansend spring-in’t-veldje of een bedachtzame wijze? Zoek ik comfortabele zachtheid of de bombastiek van mijn regenboogjurk met dito onderrok en felgekleurde sokken? Is het stil vandaag of wil ik mezelf voluit laten zien en horen? Wat trekt daar zachtjes aan mijn mouw? Wat lichtvoetig voetenwerk wil er vandaag uit mijn lijf? Ben ik vandaag de gesofisticeerde filosoof of de ongemanierde babbelkous?

Ik ben ze allemaal. Elke dag neem ik de vrijheid om het leven te vieren. Voluit. Luid of stil.

Dat ik alles mag zijn. Dat ze allemaal hetzelfde doen. Het leven vieren in al haar facetten. De schoonheid, de pijn, het verdriet, de troost, de liefde, de stilte,…. Ik heb het lichaam van een vrouw. Ik ben vanbinnen alles.

Ook de man in mij die leeft. Die evenwicht brengt. Mijn binnenkant perfect in balans. Een huis voor al mijn ikken. Ze allemaal een plek geven. Vrede voelen. Mogen kiezen. Nooit verliezen. Me gekozen voelen om al die ikken te herbergen. Ze te koesteren en te voeden. Ze elk hun eigen uitingsvorm laten hebben.

Mezelf elke dag zegenen met de vraag: ‘Wie voel ik mij vandaag?’.

Liefs,

Nele